Maçtan birkaç gün önce Manisa spor teknik direktörü Sait hocanın şehir medyasına verdiği bir demeci okumuştum. ‘’ Samsun sporu kağıt üzerinde çözdük, eğer bunu saha içinde de uygulayabilirsek puan ve puanlarla döneriz.. ‘’

Dediği gibi de oldu, aslında çok basit bir iş yaptı, Hasan ve Gökay’ın orta alanda topla buluşmalarını önleyince, bu iki topçu ilk yarıda oyundan düştü. Birde bu oyunculara geldiği ilk günden beri takımın bir kişi eksik oynamasına neden olan Göksu’ yu da eklersek ilk yarı rakip takımın tek kale ataklarını izledik..

Bu Göksu konusunu haftalardır yazıyoruz, acaba bizim göremediğimiz ama hocanın gördüğü bir özelliği mi var bu topçunun. Bence, sadece kağıt üzerinde on biri tamamlamak için ismi yazılan bir oyuncu. Saha içinde de bu topçunun yerine 12 nci adam görev yapıyor gibi..

Maçın ikinci yarısının başlarında, rakibe verdiğimiz orta alanı geri almak için bu bölgeye oyuncu değişikliği beklerken, 64 de attığımız golden 15 dakika sonra Murat – Adiloviç değişikliğinin mantığını anlamış değilim. Bu dakikadan sonra bize gerekli olan puanı sağlayacak skoru korumak için, orta alanda adeta yürüyerek tur atan Göksu – Lumu - Gökay varken, hocanın yanında da Vedat ve H.İbrahim PEKŞEN varken, sayın hocamın 76 ncı dakikada yaptığı Murat – Adiloviç değişikliğine çok şaşırdım.. Her zaman dediğim gibi, futbol üç neticeli bir oyun ama sen bunu lehine çevirmek için gerekli hamleleri yapmayıp sonradan ahkam kesiyorsan yapılan eleştirilere katlanacaksın..

Gördüğü ikinci sarıdan kırmızı kart gören Abdulkerimi oyundan çıkarken alkışlayan taraftara kızan ve ‘’ Adam kırmızı kart gördü bir daha ki hafta yok… Alkışlamayın ‘’ tepkisini haklı buluyorum…