Taraftar olarak, yaşadığın duygular. Süper Lige çıkamadık. Çıkamamanın sana verdiği duygular üzüntü verici.

Sen yoksan bir eksiğiz diyorlar, Pandemi nedeniyle maçlara gidemedik.

Maçlara gittik diyelim. Taraftar olarak Ekonomik nedenle, en uzak yerden ucuz diye bilet alıyorsun. İzlemek için en az 20-40 TL istiyorlar, hepsini tek tek tanıyorsun, lakin hiç biri seni tanımıyor.

Hava şartların her koşulunda, maçlarını izliyorsun, Futbolcuların hepsi Lüks arabasına binip evine gidiyor. Sen ise Tranvayla, Otobüsle veya saatlerce yürüyerek eve dönüyorsun. Trilyonlar kazanıyorlar, sana bir çay bile ısmarlamıyorlar.

Evin her tarafını renkleriyle resimleriyle donatıyorsun, oysa beraber çekilmiş hiç bir resmin bile yok. Tutku aşk sevgi ile bağlanıyorsunuz Armalı Formaya, hiç satmıyorsun ama onlar üç kuruş fazla para veren takıma gitmekte tereddüt bile etmiyorlar, yetmiyor dönüp sana bide gol atmak için mücadele ederler.

Gol atarken sevinmeye devam eder. Profesyonellik deyip işin içinden çıkarlar.

Sen GOOL diye bağırdığında, golden başka bir şey olmadığını, onların hesaplarına primler yattığını çok iyi biliyorsun.

Yani: Büyütmemeyim, kırmayım sevdiklerimi.

Futbolcular bu kadar rahatken, sen ise üzülüyorsun. Rahatını bozuyorsun. Bazı Kalp bile kırıyorsun. Armalı Forma uğruna.

İnandığın doğrular uğruna mücadelenden ve Sevginden Taviz vermiyorsun.

Bu Sevda başkadır biz Taraftarlar için.

“Kötü Olmak diye bir Lüksümüz Yok”

Herşeye inat Mecburuz iyi olmaya, Armalı Forma uğruna.

Sevdamız Samsun ve Samsunspor.. Almanya-Düsseldorf..